Producent / Kraj:

Sekcja Lotnicza Politechniki Warszawskiej / Polska

Model:

SL-1 Akar

 

pliszka

 
   

1. Opis      

SL-1 Akar to polski szybowiec określany jako najbardziej udany projekt polskiego szybowca z okresu międzywojennego. Model SL-1 został opracowany przez Adama Karpińskiego w 1922 roku, a do końca roku 1923 zbudowany jako pierwszy z szybowców przez studentów z Sekcji Lotniczej Politechniki Warszawskiej.Od 23 sierpnia do 13 września 1923r. szybowiec brał udział w I Konkursie Ślizgów w Białce koło Nowego Targu. Sukces szybowca Akar zawdzięczamy jego dobrej sterowności, dużej sztywności, zastosowaniu sprawdzonych rozwiązań konstrukcyjnych oraz bardzo małej masie.

 

2.Schemat

 

sl-1 akar

 

3. Dane techniczne

 Wymiary  
Rozpiętość skrzydeł 9,30 m
Długość 5,50 m
Wysokość 1,70 m
Powierzchnia nośna 12,30 m2
Masy  
Masa własna
75 kg
Maksymalna masa startowa 140 kg
Osiągi samolotu  
Prędkość minimalna 45 km/h
Prędkość min. opadania 1,3 m/s

Producent / Kraj:

Polskie Zakłady Lotnicze / Polska

Model:

PZL M-3 Pliszka

 

pliszka

 
   

1. Opis      

PZL M-3 Pliszka jest jednomiejscowym wolnonośnym szybowcem treningowo-akrobacyjnym o konstrukcji metalowej. W 1957 roku przedstawiono pierwszy projekt Pliszki opracowany przez zespół pod kierownictwem inż. Zdzisława Żoka. Pierwsze elementy szybowca zostały zamontowane w 1958 roku, a 20 maja 1959 roku miał miejsce oblot wykonany przez pilota inż. Sławomira Makaruka. PZL M-3 charakteryzuje się tym, że cześć przednia kadłuba mieści kabinę pilota z osłoną o szkielecie stalowym otwierającą się do góry w tył. Model M-3 został wyposażony w pedały regulowane podczas lotu, skrzydła pokryte płótnem oraz podwozie z kółkiem zawieszonym na wahaczu (amortyzowane sznurem gumowym).

 

2.Schemat

 

m3-pliszka

 

3. Dane techniczne

 Wymiary  
Rozpiętość skrzydeł 14,16 m
Długość 6,68 m
Wysokość 1,88 m
Powierzchnia nośna 15,00 m2
Masy  
Masa własna
217 kg
Maksymalna masa startowa 307 kg
Osiągi samolotu  
Prędkość minimalna 56 km/h
Prędkość dopuszczalna 180 km/h
Prędkość min. opadania 0,7 m/s przy 60 km/h

źródło: pl.wikipedia.org

Producent / Kraj:

Podlaska Wytwórnia Samolotów / Polska

Model:

PWS-102 Rekin

 

 
   

1. Opis      

PWS-102 Rekin to najnowocześniejszy polski szybowiec wyczynowym przed wojną. Po próbach, zmodernizowano osłonę kabiny i lotki a następnie wyprodukowano 2 egzemplarze oznaczając je PWS-102 bis "Rekin". Obydwa te szybowce , wraz z przetransportowanym do Lwowa prototypem zostały przejęte przez okupanta Sowieckiego i po przewiezieniu do Moskwy, tamże użytkowane. Jako pierwszy polski górnopłat wyczynowy posiadał on samoczynnie łączące się w czasie montażu napędy sterowania. Konstrukcja szybowca składa się z płatu dwudzielnego, podwozia płozowego oraz kadłuba o kroplowym przedzie o przekroju eliptycznym pokrytym sklejką.

 
 
 

 

 
   

2. Dane techniczne

 Wymiary  
Rozpiętość skrzydeł 19,00 m
Długość 7,32 m
Wysokość 1,65 m
Powierzchnia nośna 19,3 m2
Masy  
Masa własna
260 kg
Maksymalna masa startowa 350 kg
Osiągi samolotu  
Prędkość minimalna 42 km/h
Prędkość dopuszczalna 300 km/h
Prędkość min. opadania 0,65 m/s przy 58 km/h

Producent / Kraj:

Podlaska Wytwórnia Samolotów / Polska

Model:

PWS-101

 

 
   

1. Opis      

PWS-101 to szybowiec wyczynowy produkcji polskiej, który został skonstruowany przez inż. Wacława Czerwińskiego we współpracy z inż. Bolesławem Wiśnickim. Polski szybowiec PWS-101 został zbudowany w okresie międzywojennym w Podlaskiej Wytwórni Samolotów,a celem skonstruowania szybowca była chęć wystawienia go na Szybowcowych Mistrzostwach Świata na Wasserkuppe w 1937 roku.

 
 
 
   
   

2. Dane techniczne

 Wymiary  
Rozpiętość skrzydeł 19,00 m
Długość 7,27 m
Wysokość 1,55 m
Powierzchnia nośna 18,9 m2
Masy  
Masa własna
185 kg
Maksymalna masa startowa 312 kg
Osiągi samolotu  
Prędkość minimalna 48,5 km/h
Prędkość dopuszczalna 200 km/h

Źródło: wikipedia.org

Producent / Kraj:

Harcerskie Warsztaty Szybowcowe / Polska

Model:

MT-1

 

 

 
   

1. Opis      

MT-1 to jedyny wodnoszybowiec polskiej konstrukcji z okresu międzywojennego. Model MT-1 miał konstrukcję łodziową całkowicie wykonaną z drewna i został wyposażony w płat dwu-dźwigarowy podparty zastrzałami z rur stalowych. Projekt modelu MT-1 opracowało dwóch studentów Politechniki Warszawskiej - H. Tomaszewski oraz  A. Muraszew i był to pierwszy wodnoszybowiec w Polsce. Harcerskie Warsztaty Szybowców postanowiły zrealizować projekt studentów i wybudować prototyp oznaczony jako MT-1. W maju 1936 roku przeprowadzono oblot gotowego prototypu szybowca MT-1 na mokotowskim lotnisku w Warszawie, przy czym wodnoszybowiec miał zdjęte boczne pływaki oraz zamontowaną płozę co umożliwiało start z lotniska, a holowanie odbywało się przy użyciu samochodu. Rok później postanowiono przeprowadzić próby startu z powierzchni wody,które odbyły się na Wiśle,a wodnoszybowiec holowano przy pomocy motorówki. Okazało się że maszyna wymagała jednak poprawek i dlatego w grudniu 1936 roku skierowano go do Instytutu Lotniczego w Warszawie, gdzie miano przeprowadzić dalsze badania. Badania zakończono w połowie 1937 roku i zaczęto opracowywać nowy model wodnoszybowca, lecz z uwagi na wybuch II wojny światowej projekt nie został zrealizowany. Ostatni egzemplarz został umieszczony w hangarze na mokotowskim lotnisku które w roku 1939 zostało zbombardowane.

 
 
 

2. Schemat

 
 

3. Dane techniczne

 Wymiary  
Rozpiętość skrzydeł 13,60
Długość 6,70
Wysokość 2,90 m
Powierzchnia nośna 16,00 m2
Masy  
Masa własna
115 kg
Masa użyteczn
75 kg
Maksymalna masa startowa 190 kg
Osiągi samolotu  
Prędkość minimalna 39 km/h
Prędkość min. opadania 0,92 m/s

Źródło: wikipedia.org

Producent / Kraj:

Margański & Mysłowski Zakłady Lotnicze / Polska

Model:

MDM-1 Fox

 

 
   

1. Opis      

MDM-1 Fox to dwumiejscowy średniopłat wykonany w całości z laminatu szklano-epoksydowego ze stałym podwoziem. Po sukcesie Swifta(jednomiejscowy szybowiec tego samego producenta), projektanci zauważyli rodzące się zapotrzebowanie na dwumiejscowy szybowiec akrobacyjny, więc rozpoczeli prace nad nowym modelem w listopadzie 1992 roku, a w 1993 roku miał swój pierwszy oblot. Trzy lata później opracowano wersję Fox P, która poprzez wymienne koncówki powiększała ropiętość skrzydeł do 16m, przy czym poprawiając osiągi szybowca oraz nadając mu bardziej uniwersalny charakter.

 
 

 

 
   

2. Dane techniczne

 Wymiary  
Rozpiętość skrzydeł 14,00 m
Wydłużenie 16,00 m
Długość 7,38 m
Wysokość 1,51 m
Powierzchnia nośna 12,34 m2
Masy  
Masa własna
345 kg
Maksymalna masa startowa 525 kg
Osiągi samolotu  
Prędkość minimalna 84 km/h
Prędkość ekonomiczna 110 km/h
Prędkość dopuszczalna 293 km/h
Prędkość min. opadania 1 m/s

Źródło: wikipedia.org

Producent / Kraj:

Czesław Tański / Polska

Model:

Lotnia

 

 
   

1. Opis      

Lotnia Tańskiego to pierwsza polska konstrukcja szybowca zbudowanego w 1895 roku przez Czesława Tańskiego. Czesław Tański pod wpływem wiadomości o próbach lotów ślizgowych których dokonywał Otto Lilienthal, zbudował swój własny szybowiec. Pierwsze nieudane próby lotów podjęte pod koniec 1895 na polach zakończyły się roztrzaskaniem konstrukcji.Inżynier Tański przez kilka następnych miesięcy samodzielnie wprowadzał wiele ulepszeń oraz modyfikacji szybowca, dzięki czemu w 1896 roku w miejscowości Wygoda (koło Janowa Podlaskiego) dokonał kilku skoków o długości około 20-30 metrów. Przeprowadzone przez inż. Czesława Tańskiego próby lotów były pierwszymi, jakie przeprowadzono na terenie Polski.

 
   
   

2. Schemat

 
 

3. Dane techniczne

Wymiary
 
Rozpiętość skrzydeł
8,6 - 10m
Długość 3,6 - 3,8 m
Wysokość 1,6 m
Powierzchnia nośna 12 m2
Masy  
Masa własna
20 kg - 25 kg
Masa użyteczna
60 kg - 65 kg
Maksymalna masa startowa 80 kg - 90 kg
Osiągi samolotu  
Prędkość ok. 12 km/h
opadanie minimalne ok. 2m/s

Źródło: wikipedia.org

Producent / Kraj:

Instytut Szybownictwa / Polska

Model:

IS-A Salamandra

 

asd 

 
   

1. Opis       

IS-A Salamandra to pierwszy szybowiec szkolno-treningowy wybudowany w Instytucie Szybownictwa. W 1936 roku inż. Wacław Czerwiński zaprojektował  szybowiec przejściowy służący do treningu pilotów przesiadających się ze szkolnych konstrukcji ("Wrona" i "CWJ") na szybowiec "Komar". Model o nazwie "Salamandra" był seryjnie produkowanY od 1937 roku przez Wojskowy Warsztat Szybowców w Krakowie. Tuż przed wojną IS-A eksportowano do Jugosławii, Finlandii oraz Estonii. Wojnę i okupację przetrwał jeden egzemplarz którego ukryto w Goleszowie,a po wyzwoleniu Polski odremontowano i używano do szkolenia pilotów. Na podstawie ostatniego egzemplarza, zespół inżynierów z Instytutu Szybownictwa (m.in. Józef Niespał, Rudolf Matz oraz Marian Gracz) odtworzył dokumentację techniczną modelu IS-A "Salamandra" oraz przystosował projekt do masowej produkcji którą podjęto w Bielsku-Białej. Przez kilka najbliższych lat opracowywano ulepszone wersję pierwotnego projektu (tj. Salamandra 48, Salamandra 49, Salamandra 53 oraz Salamandra 53A). Salamandra produkowana była w latach 1947-1957 i wybudowano ponad 254 egzemplarze, które służyły w aeroklubach do początku lat 60. W produkcję zaangażowane był zakłady WSK Okęcie i Mielec. Ostatni egzemplarz znajduje się do widoku publicznego w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.

 
   
   

2. Schemat

 
 

3. Dane techniczne

Wymiary
 
Rozpiętość skrzydeł 12,48 m
Długość 6,48 m
Wysokość 2,3 m
Masy  
Masa własna
120,7 kg
Maksymalna masa startowa 205,7 kg
Osiągi samolotu  
Dopuszczalna prędkość 150 km/h
Prędkość minimalna 43 km/h

Producent / Kraj:

Instytut Szybownictwa / Polska

Model:

IS-4 Jastrząb

 

 
   

1. Opis      
S-4 Jastrząb (nazywany "siekierą") jest polskim szybowcem akrobacyjnym o konstrukcji drewnianej. Samolot jest pierwszym akrobacyjnym szybowcem zaprojektowanym w powojennej Polsce. Inżynierowie z Instytutu Szybownictwa w 1949 roku zaprojektowali szybowiec w układzie wolnonośnym wzorując się na niemieckim szybowcu "Habicht". Samolot IS-4 dzięki wytrzymałej konstrukcji został dopuszczony do wykonywania pełnej akrobacji. Przez bardzo długi okres szybowiec IS-4 "Jastrząb" zostawał na wyposażeniu aeroklubów. W zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie znajdują się dwa zachowane egzemplarze IS-4, jeden z nich został przekazany do Muzeum po wystawie XX-lecia PRL, a drugi trafił z Krakowskiego Aeroklubu  w 1970 roku.

 
 
 
   

2. Schemat

 
 

3. Dane techniczne

Wymiary
 
Rozpiętość skrzydeł
12 m
Długość 6,25 m
Wysokość 1,3 m
Powierzchnia nośna 13,75 m2
Masy  
Masa własna
255 kg
Maksymalna masa startowa 340,7 kg
Osiągi samolotu  
Dopuszczalna prędkość nurkowania 450 km/h
Prędkość minimalna 62 km/h

Producent / Kraj:

Instytut Szybownictwa / Polska

Model:

IS-3 ABC

 

 
   

1. Opis      
IS-3 ABC jest  trzecim, powojennym, polskim szybowcem przeznaczonym do szkolenia podstawowego. Samolot został skonstruowany w Instytucie Szybownictwa  przez inżynierów Rudolfa Matza i Romana Zatwarnickiego. Szybowiec ten cechował się dużymi zapasami statyczności, małym obciążeniem powierzchni nośnej i wynikającą z tego niską prędkość startu i lądowania. Pierwszy lot miał miejsce w grudniu 1947 roku przy współpracy z doświadczonym pilotem Piotrem Mynarskim. Samolot IS-3 posiadał prostą w budowie konstrukcję która umożliwiała loty w terenie górskim.Wybudowano 256 egzemplarzy szybowca IS-3 z czego 50 sztuk wyeksportowano do Chin, gdzie podjęto ich licencyjną produkcję. IS-3 był masowo używany do szkolenia podstawowego w polskich aeroklubach do końca lat 50. ubiegłego wieku. Szybowiec IS-3 ABC A można oglądać na ekspozycji w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.

 

2. Schemat

 
 

3. Dane techniczne

Wymiary
 
Rozpiętość skrzydeł
9,00 m
Długość 6,27 m
Wysokość 1,72 m
Powierzchnia nośna 13,5 m2
Masy  
Masa własna
105 kg
Masa użyteczna
80 kg
Maksymalna masa startowa 185 kg
Osiągi samolotu  
Dopuszczalna prędkość nurkowania 135 km/h
Prędkość optymalna 53 km/h
Prędkość minimalna 45 km/h

Producent / Kraj:

Instytut Szybownictwa / Polska

Model:

IS-2 Mucha

 

 
   

1. Opis      
IS-2 Mucha to drugi powojenny polski szybowiec skonstruowany w Instytucie Szybownictwa w Bielsku Białej. Jeden z najbardziej popularnych szybowców w latach 40. i 50., który pozwolił osiągnąć polskim szybownikom światowy poziom wyszkolenia i umiejętności. Ideą przyświecającą zaprojektowanie Muchy było stworzenie szybowca, który miał zastąpić używane w aeroklubach, poniemieckie Schneider Grunau Baby. Miała być to konstrukcja tania w masowej produkcji i użytkowaniu o dobrych osiągach w lotach treningowych i wyczynowych oraz prosta w budowie W 1946 roku inżynier Franciszek Kotowski i inżynier Irena Kaniewska rozpoczęli pracę nad szybowcem wykorzystując doświadczenia zdobyte podczas prawie równolegle projektowanego innego szybowca Instytutu Szybownictwa IS-1 Sęp. Gotowa Mucha po raz pierwszy wzniosła się w powietrze 24 kwietnia 1948 roku, za jej sterami siedział doświadczony pilot Piotr Mynarski. Rok później, 21 maja zaczęto produkować wersję seryjną IS-2 Mucha-bis o numerze SP-887. Mucha była jednomiejscowym, wolnonośnym górnopłatem o drewnianej konstrukcji. Do budowy używano wysokogatunkowego drewna sosny, z metalu wykonano okucia główne i pasy skrzydła . Szybowiec został wyposażony w skrzydło jedno-dźwigarowe o obrysie trapezowym wyposażone w lotki szczelinowe oraz płytowe hamulce aerodynamiczne. Podwozie stałe, składające się z drewnianej płozy podkadłubowej, za którą znajdowało się koło ułatwiającej manewrowanie szybowcem na ziemi.

 
   
   

2. Schemat

 
 

3. Dane techniczne

Wymiary
 
Rozpiętość skrzydeł
15 m
Długość 6,8 m
Wysokość 1,6 m
Powierzchnia nośna 15 m2
Masy  
Masa własna
170 kg
Masa użyteczna
90 kg
Maksymalna masa startowa 260 kg
Osiągi samolotu  
Maksymalna prędkość 190 km/h
Dopuszczalna prędkość nurkowania 225 km/h
Prędkość minimalna 40 km/h

Źródło: wikipedia.org

Przed rozpoczęciem każdego szkolenia spadochronowego np. AFF lub BASIC konieczne jest wykonanie badań lekarskich. Nie są one jednak obowiązkowe przed wykonaniem pojedynczego skoku tandemowego.
Aby przystąpić do szkolenia należy wykonać badania w jednym z
certyfikowanych ośrodków lub zgłosić się do jednego z uprawnionych lekarzy orzeczników.
Ponieważ nie wszystkie ośrodki posiadają kompletny sprzęt do badań (np. rtg) niektóre badania być może będzie trzeba wykonać we własnym zakresie, np. zdjęcia rtg czy badania EEG.
W związku z tym najlepiej zadzwonić do wybranego ośrodka i zapytać jakie badania należy wykonać we własnym zakresie.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami orzeczenie o zdolności do wykonywania skoków są wydawane na okres 1- 5 lat (w zależności od wieku kandydata) Lotnicze badania lekarskie są wykonywane wg klas III, II, I- skoczkowie spadochronowi niezawodowi mogą wykonywać badania wg najniższej klasy III tzn o najniższych wymaganiach zdrowotnych.

 

Producent / Kraj:

Instytut Szybownictwa / Polska

Model:

IS-1 Sęp

 

 

   

1. Opis      
IS-1 to polski szybowiec wyczynowy i jako pierwszy skonstruowany i wybudowany w Polsce po II wojnie światowej.Już w 1947 roku konstruktorzy Instytutu Szybownictwa (mgr inż. Władysław Nowakowski i inż. Józef Niespał) opracowali projekt pierwszego samolotu powojennego wyczynowego, który oznaczono jako IS-1 Sęp. Prototyp samolotu został oblatany w dniu 2 czerwca 1947 roku przez znanego szybownika inż. Piotra Mynarskiego na lotnisku w Bielsku-Białej. Po wszechstronnych badaniach w 1948 roku wyprodukowano niewielką serię 5 szybowców tego typu oznaczonych jako IS-1 Sęp bis, które nieznacznie różniły się od prototypu.

 
 

 

   

2. Schemat

 

 

3. Dane techniczne

Wymiary
 
Rozpiętość skrzydeł
17,5 m
Długość 7,5 m
Wysokość 1,25 m
Powierzchnia nośna 17 m2
Masy  
Masa własna
276 kg
Maksymalna masa startowa 325 kg
Osiągi samolotu  
Maksymalna prędkość 185 km/h
Dopuszczalna prędkość 225 km/h
Prędkość przelotowa 130 km/h
Prędkość minimalna 40 km/h

Źródło: wikipedia.org / fzpn.org

Spadochroniarstwo (ang. parachuting lub skydiving) – polega na wykonywaniu skoków z dużej wysokości z użyciem spadochronu. Skoki zazwyczaj wykonuje się z wysokości 4000 m. Czas wolnego lotu wynosi ok. minuty, przy prędkości 200 km/h. Istnieje możliwość skoków z większego pułapu, ale takie skoki wymagają użycia specjalistycznej aparatury tlenowej.

Skoki spadochronowe szkolne i na celność lądowania wykonuje się z wysokości 800 - 1000 m., zaś rekreacyjne, relatiwowe i w tandemie z pułapu 3000- 4000m zależnie od podstawy chmur.

Dla początkujących najbardziej popularne są skoki w tandemie, gdyż nie wymagają kursu, ani żadnych badań lekarskich. Skok w tandemie wykonuje się razem z doświadczonym instruktorem spadochronowym. (fot. skydive.pl)

Jak najlepiej rozpocząć przygodę ze spadochronem? Skok tandemowy to początek podniebnej przygody. Jest czymś innym dla każdego, kto spróbuje. Tylko głupiec się nie boi! A największym z nich jest ten, który boi się swych marzeń i pragnień...
To najprostsza, najszybsza i najbezpieczniejsza forma zapoznania się ze swobodnym spadaniem, lataniem na czaszy, sportem spadochronowym. Skok w tandemie zapewni Ci ogromną ilość nowych doznań i emocji, będzie niezapomnianą pamiątką a może pierwszym krokiem do rozpoczęcia nauki samodzielnego skakania (AFF).
W dziale:

Producent / Kraj:

Antoni Kocjan / Polska

Model:

Bąk II

 

 

   

1. Opis      
Bąk II  to polski motoszybowiec zaprojektowany przez  inżyniera Antoniego Kocjana. Poziom jaki reprezentowała maszyna wyprzedzał o niecałe 20 lat  innye prowadzone w tamtym czasie projekty. Samolot posiadał drewnianą konstrukcję, pokrytą sklejką i płótnem. Samo usterzenie było absolutną nowością w tamtych czasach – poziome, niedzielone, płytowe, łączone w osi obrotu rurą skrętną. Statecznik poziomy był jednocześnie usterzeniem i sterem wysokości, obracającym się w łożysku kulkowym, aby zminimalizować tarcie. Czterosuwowy silnik dwucylindrowy o mocy 23,5 kW nosił nazwę Sarolesa Albatros, a zbiornik paliwa mieścił 50 l, przy zużyciu 6,7 l/h. Skrzydła zostały wykonane z drewnianych żeberek, które zostały skonstruowane w technologii przedwojennej – obecnie już niestosowanej. Do dziś zachowały się plany szybowca dzię czemu prowadzone są prace rekonstrukcyjne samolotu.

 
Silnik:
Czterosuwowy Sarolesa Albatros z dwoma cylindrami o mocy 23,5 kW

 

   

2. Schemat

 

 

3. Dane techniczne

Typ samolotu Bąk II
Silnik, producent Czterosuwowy Sarolesa Albatros z dwoma cylindrami
Maksymalna moc 23,5 kW
Wymiary
 
Rozpiętość skrzydeł
12,2 m
Długość 6,0 m
Wysokość 1,45 m
Powierzchnia nośna 13,2 m2
Masy  
Masa własna
207 kg
Masa użyteczna
118 kg
Maksymalna masa startowa 325 kg
Osiągi samolotu  
Maksymalna prędkość 152 km/h
Dopuszczalna prędkość nurkowania  180 km/h
Prędkość przelotowa 130 km/h
Prędkość minimalna 55 km/h
Wznoszenie 2,5 m/s
Zasięg 800km
Pułap 5200 m
Pojemność zbiornika paliwa 50 l

Źródło: wikipedia.org / fzpn.org

airshow radom2013AIR SHOW RADOM jest jedną z największych imprez masowych w Polsce. W czasie dwudniowych pokazów podniebne akrobacje i wystawę naziemną podziwia ok. 200 tysięcy widzów. Air Show jest imprezą cykliczną, organizowaną co dwa lata na lotnisku Sadków w Radomiu. Impreza łączy pokazy statków powietrznych z naziemną statyczną wystawą sprzętu wojskowego i prezentacjami firm z branży lotniczej. W zamyśle jej pomysłodawców było, iż miała się ona odbywać co roku, jednak organizatorzy, glównie ze względów finansowych zdecydowali się na cykl dwuletni.


Pierwszy Air Show odbył się w 1991 roku w Poznaniu. Od roku 2000 roku pokazy przeniosły się do Radomia. Celem imprezy jest zaprezentowanie możliwości polskiego i zagranicznego sprzętu wojskowego szerszej publiczności, jednak przede wszystkim są atrakcyjną formą aktywnego wypoczynku i świetnym pomysłem na spędzenie weekendu poza domem. Co roku wzbogacana jest ona o nowe elementy, jak imprezy towarzyszące – pikniki rodzinne, targi, wystawy, masowe imprezy artystyczne.
 
To miejsce to zbiór podstawowych i nieco bardziej rozszerzonych informacji o statkach powietrznych,począwszy od samolotów, poprzez szybowce, śmigłowce. To także znajdą Państwo informacje na temat zespołów akrobacyjnych w Polsce i na świecie, info modelarskie oraz z lotnictwa wojskowego.

 

 

 

Dowódca Generalny Rodzajów Sił Zbrojnych

ul. Żwirki i Wigury 103/105

00-912 Warszawa

Sekretariat: tel. +48 261 825-750

e-mail:dgrsz@mon.gov.pl

 

 

Kancelaria obsługująca wszystkie komórki organizacyjne Dowództwa Generalnego RSZ

faks +48 261 825-030

 

 

Rzecznik Prasowy DGRSZ

 

ppłk Artur Goławski

ul. Żwirki i Wigury 103/105

00-912 Warszawa

tel. +48 519-038-593

tel. +48 261 825-060

e-mail: rzecznik.dgrsz@mon.gov.pl

 

 

 

Zastępca Rzecznika Prasowego DG RSZ

 

ppłk Marek Pietrzak

tel. +48 261 826-116

tel. +48 261 826-116

e-mail: mpietrzak@mon.gov.pl

Portal nasz nie ogranicza się jedynie do samolotów. U nas znajdują sie także działy poświęcone innym statkom powietrznym.

 

W dziale:

 

Jedyna w Polsce cywilna Grupa Akrobacyjna Aeroklubu Ziemi Lubuskiej rozpoczęła swoją działalność w 2000 roku. Założycielem grupy był dyrektor Aeoroklubu - Lech Marchlewski. Podstawowym zadaniem Grupy jest wykonywanie lotów pilotażu zespołowego. Grupę tworzą członkowie Aeroklubu Ziemi Lubuskiej oraz Aeroklubu Poznańskiego.


foto Sylwia Tylkowska

Od dnia powstania Żelaźni dysponowali dwoma samolotami Zlin Z-526AFS oraz jednym samolotem Zlin Z-50L. Z początkiem czerwca 2000 r. dwóch pilotów Aeroklubu Ziemi Lubuskiej, a zarazem instruktorów legitymujących się bardzo dużym doświadczeniem zawodniczym i szkoleniowym, stanowiących bazę zespołu, rozpoczęło nabór oraz szkolenie i selekcję pozostałych pilotów do zespołu. W pierwszym roku funkcjonowania wyszkolono czterech pilotów. W wyniku intensywnego treningu dwóch zdobyło uprawnienia do wykonywania lotów na akrobację wyczynową, dwóch uprawnienia do wykonywania lotów na akrobację średnią.



foto Sylwia Tylkowska

W roku 2007 podczas Międzynarodowego Air Show w Radomiu doszło do tragicznego wypadku w którym zginęło dwóch doskonałych pilotów: ppłk rez. mgr inż.pil. Lech Marchlewski – twórca zespołu, lider, prowadzący i inż.pil. Piotr Banachowicz – lewoskrzydłowy.

Na przekór zemu losowi Żelaźni nie zaprzestali swojej akrobacyjnej działalności i możemy oglądać ich powietrzny balet nad naszymi głowami do dziś.
Od roku 2008 oficjalna nazwa grupy brzmi  “Grupa Akrobacyjna ŻELAZNY Aeroklubu Ziemi Lubuskiej i Aeroklubu Poznańskiego“. Od stycznia 2009, na mocy porozumień właścicieli Grupy tj. Aeroklubu Ziemi Lubuskiej i Aeroklubu Poznańskiego, na podstawie umów trójstronnych, w ich imieniu – Ośrodek Szkolenia Lotniczego “Żelazny 6″, zajmuje się szeroko pojętym zarządzaniem organizacyjnym Grupy Akrobacyjnej “Żelazny”.
 
 

Skład Zespołu Pokazowego Grupy Akrobacyjnej Żelazny na rok 2016 (aktualny) :

 

       01. Piotr Haberland  

       02. Tadeusz Kołaszewski

       03. Wojciech Krupa

       04. Krzysztof Siarkiewicz    

       05. Magdalena Stróżyk

 

Cele istnienia Grupy Akrobacyjnej Żelazny: 

  • Zapewnienie ciągłości zespołu pokazowego “Żelazny”
  • Ciągła kwalifikacja pilotów do zespołu
  • Pomoc w działalności bieżącej zespołu
  • Osiąganie wysokich wyników sportowych przez członków Grupy
  • Poszukiwanie “MŁODYCH TALENTÓW” w akrobacji samolotowej
  • Szkolenie w akrobacji samolotowej wybranych pilotów
  • Organizowanie szkoleń teoretycznych
  • Wykonywanie pokazów lotniczych
  • Zwiększenie bezpieczeństwa szkolenia w akrobacji przez standaryzację
  • Wspieranie działalności MOSAL
    (Młodzieżowego Ośrodka Szkolenia Akrobacji Lotniczej w Poznaniu)

Skład  Grupy Akrobacyjnej Żelazny na rok 2016 (aktualny) :

       01. Wojciech Grzechowiak
       02. Piotr Haberland
       03. Tomasz Kaczmarczyk
       04. Tadeusz Kołaszewski
       05. Wojciech Krupa
       06. Paulina Matecka
       07. Wojciech Nowaczyk
       08. Agata Nykaza
       09. Krzysztof Szopiński
       10. Magdalena Stróżyk
       11. Mirosław Wrześniewski
       12. Tomasz Zdziarski
       13. Katarzyna Żmudzińska
       14. Krzysztof Siarkiewicz


Informacje dotyczące pokazów oraz szkoleń:


Wojciech Jerzy KRUPA
w.krupa@zelazny6.pl


Oficjalna strona Grupy: www.zelazny.azl.pl