|
|||||
|
|
|
||||
|
1. Historia modelu
Cessna 150 miała swój debiut 12 września 1957 a została wprowadzona do eksploatacji w 1959r. Był to pierwszy na świecie prywatny samolot o trójgoleniowym podwoziu. Projekt Cessny 150 zrodził się w połowie lat '50 po podjęciu decyzji o budowie następcy Cessny 140, która była popularną konstrukcją produkowaną do 1951 roku. Główną różnicą od poprzednika było trójkołowe podwozie z kołem przednim, ułatwiającym naukę startów i lądowań. Zapoczątkowała całą serię większych (cztero i sześciomiejscowych) maszyn, sprzedawanych po odpowiednio wyższej cenie. Wszystkie cieszyły się popularnością, jednak żaden nie pobił legendy - Cessny 150. Podobno ten samolot jest tak prosty w obsłudze, że nauka prowadzenia go jest prostsza od nauki jazdy samochodem.
Wyprodukowano 23 836 egzemplarzy tego samolotu. Produkcję wstrzymano w 1986r. z powodu wyroku sądu, lecz mimo to samolot nadal cieszy się popularnością. |
|||||
|
2. Opis |
|||||
|
2.1. Konstrukcja
2.2. Wyposażenie Silnik: Continental O-200-A o mocy 100 koni mechanicznych (75 kW) lub Rolls Royce O-240-A o mocy 130 koni mechanicznych (97 kW)
2.3. Warianty Cessna 150
Cessna 150B W 1962 roku powstał model B posiadający nowe śmigło zwiększające prędkość przelotową o 3,7 km/h (2 węzły) oraz opcję montażu dwuosobowego fotelika dziecięcego w przedziale bagażowym. Wprowadzono profilowane końcówki skrzydeł i owiewki świateł nawigacyjnych. Kołpak został stworzony z włókna szklanego, ponadto stał się dłuższy i bardziej spiczasty. Nowe śmigło zwiększyło prędkość o 5 km/h, wznoszenie o 20 stóp na minutę oraz pułap maksymalny do 15600 stóp. Cessna 150C W 1963 roku wprowadzono wersję C, posiadającą opcjonalnie większe opony oraz drenaż paliwa. Powstały 472 egzemplarze wersji C. Cessna 150D W 1964 roku powstał model D, wnoszący największe do tej pory zmiany konstrukcyjne. Wprowadzono tylną szybę pod nazwą Omni-Vision. Linia Cessn 150 miała do tej pory opinię maszyn o słabej widoczności, co nowo wprowadzona tylna szyba miała zmienić. Zmiana ta spowodowała spadek prędkości w większości modeli z powodu dodatkowych oporów powietrza, nie zwiększając przy tym znacząco widoczności. Cessna 150E W 1965 roku zbudowano pierwszą Cessnę 150 E. Jedyną zmianą było wprowadzenie nowych foteli, jednak masa własna wzrosła o 18 kg (40 funtów) do 460 kg oraz zabudowano lusterko wsteczne[5]. Cessna 150F W 1966 roku wprowadzono liczne zmiany konstrukcyjne. Statecznik pionowy został odchylony do 35 stopni w tył, upodobniając się tym samym do Cessny 172. Drzwi były szersze o 23%, wprowadzono nowe hamulce i ustandaryzowano większe, do tej pory opcjonalne opony firmy Cessna / McCauley. Wprowadzono elektryczne klapy wraz z przełącznikiem pozbywając się mechanicznej dźwigni pomiędzy fotelami. Stary, elektryczny alarm przeciągnięcia został zastąpiony nowym, pneumatycznym. Przestrzeń bagażowa została zwiększona o 50%. Porzucono prądnice firmy Bendix na rzecz prądnic Slick. Cessna 150G z pływakami W modelu z 1967 roku został zmodernizowany kokpit. Drzwi zostały "uwypuklone", co dało dodatkowe trzy cale miejsca na ramiona i kolana, potrzebne w małej kabinie samolotu. Przeprojektowane zostało również podwozie, co zmniejszyło opór aerodynamiczny. Prądnicę zastępuje alternator, a jego prąd zostaje zwiększony do 60 amper, co odzwierciedla rosnące zapotrzebowanie na prąd coraz bardziej rozbudowanej awioniki. Był to pierwszy model w którym możliwe było zastosowanie pływaków. Cessna 150H Model z 1968 roku posiadał przeprojektowany kokpit, co umożliwiło zwiększenie miejsca na nogi. Dodatkowo nowy przełącznik umożliwiał automatyczne schowanie klap (wypuszczanie dalej odbywało się "z ręką na przełączniku"). Wskaźnik klap został przeniesiony na lewy słupek drzwi, zastrzały skrzydeł wzbogacają się o owiewki. Cessna 150J Wersja ta wprowadziła nową stacyjkę rozruchową, operowaną kluczykiem a nie, jak do tej pory, manetką. Mimo to nowa stacyjka była droższa w produkcji, naprawach i bardziej awaryjna od swojego poprzednika. W 1969 roku pojawiła się opcja montażu gniazda do podpięcia zewnętrznego zasilania lotniskowego. Cessna FA150K Aerobat W 1970 roku Cessna wprowadziła model A150K Aerobat, Cessnę 150 odpowiednio zmodyfikowaną do podstawowych lotniczych figur akrobacji. Aerobat zachował co prawda stu konny silnik Continental O-200, lecz posiadał dopuszczenie do przeciążeń +6/-3 G. Posiadał czteropunktowe pasy, awaryjne zrzuty drzwi oraz wymienne wkłady foteli, umożliwiające bardziej komfortowe latanie z założonym spadochronem. Wersja Aerobat była droższa od standardowej o 550 dolarów i jej cena wynosiła 12000 dolarów. Zarówno wersja Aerobat jak i zwykła 150K otrzymały nowe, zaokrąglone końcówki skrzydeł. Cessna 150L Cessna 150L była najdłużej produkowaną wersją modelu 150 i trwała w latach 1971-1974. Wersja ta posiadała nowe podwozie o okrągłym przekroju, dłuższe o 16% (2,31 m). Było ono bardziej trwałe i zapewniało łatwiejszą obsługę naziemną. Zastąpiło ono starsze podwozie o prostokątnym przekroju, składające się z kilku połączonych warstw stali. Światła lądowania i kołowania zostały przeniesione ze skrzydła do dolnej maski co zwiększyło ich skuteczność świetlną. Mimo tego żywotność żarówek została zmniejszona poprzez ciepło i wibracje wydzielane przez silnik znajdujący się w pobliżu. W modelu Cessny 152 z 1984 roku światła te wróciły z powrotem na lewe skrzydło. Poprawiono sprawność śmigła oraz zmieniono sposób montowania kołpaka. Cessna 150M Ostatnim modelem Cessny 150 była wersja M produkowana w latach 1975-1977. Zwiększona została wysokość statecznika pionowego o 15 cm (6 cali). Zwiększona powierzchnia ułatwiła sterowanie podczas bocznego wiatru. W 1975 roku zbudowano 1269 egzemplarzy M. W 1976 roku wyłączniki elektryczne zastąpiły bezpieczniki. Prędkościomierz wskazuje prędkość w węzłach, elektryczny wskaźnik temperatury oleju zastępuje rurkę Bourdon'a. W pełni regulowane siedzenia stały się elementem standardowego wyposażenia. Zmieniono kształt owiewek podwozia, wprowadzono drobne zmiany kokpitu. Rok 1977 był ostatnim rokiem produkcji modelu 150. Wprowadzony został całkowicie automatyczny przełącznik klap (porzucono zasadę "ręki na przełączniku"), a wskaźnik klap został umieszczony obok przełącznika. |
|
||||
|
|
|||||
| 3. Schemat | |||||
|
|
Oferta sprzedaży |
4. Dane techniczne
| Typ samolotu | Cessna 150 |
| Silnik, producent | Avco Lycoming |
| Maksymalna moc | 82 KW |
| Płatowiec | 2 osobowy, górnopłat |
|
Wymiary
|
|
|
Rozpiętość skrzydeł
|
10 m |
| Długość | 7,34 m |
| Wysokość | 2,59 m |
| Masy | |
|
Masa własna
|
504 kg |
| Maksymalna masa startowa | 1270 kg |
| Masa użyteczna | |
| Osiągi samolotu | |
| Prędkość maksymalna w locie poziomym | 259 km/h |
| Prędkość podróżna - 75% | 204 km/h |
| Prędkość minimalna | |
| Wznoszenie maksymalne | 3,4 m/s |
| Rozbieg | |
| Dobieg | |
| Zużycie paliwa przy prędkości podróżnej | |
| Pojemność zbiorników paliwa | |
| Zasięg |
Historia Zakładów Lotniczych 3Xtrim nierozerwalnie związana jest z losami konstrukcji samolotów które w nich powstawały oraz tworzących ich ludzi, i przez taki pryzmat jest tutaj przedstawiona.
Wszytsko zaczęło się w roku 1984, od ultralekkiego, jednomiejscowego samolotu ULM-1 "Moskito" 
, stworzonego przez Adama Kurbiela, ojca wszsystkich konstruckji 3Xtrim. Inicjatorem budowy był P. Grabowski, mieszkający we Frankfurcie nad Menem, biznesmen, właściciel firmy Konsuprod. Wraz z A. Kurbielem grupę twórców samolotu tworzyli: Wiesław Gębala - technolog oraz Jan Fołtyn i Jan Uczniak - specjaliści montażu samolotów. Ludzie ci wywodzili się z SZD Bielsko i stanowili bardzo zgrany zespół.
Zadaj pytanie dotyczące samolotu
Komentarze użytkowników
{jcomments on}