Lockheed L-12 Electra Junior
Lockheed L-12 Electra Junior - dwusilnikowy samolot z końca 1930 przeznaczony do użytku przez małe linie lotnicze, firmy i zamożne osoby prywatne. Ośmiomiejscowy, mogący zabrać sześciu pasażerów wraz z bagażem, w całości zbudowany z metalu, Lockheed 12 nie był popularny jako samolot, ale był powszechnie stosowany jako transport korporacyjny i rządowy. Kilka egzamplarzy zostało również wykorzystywane do testowania nowych technologii w dziedzinie lotnictwa.
Dane tecniczne:
Załoga: 2 osoby
Pojemność: sześciu pasażerów
Długość: 11,07 m
Rozpiętość: 15,09 m
Wysokość: 2,97 m
Powierzchnia skrzydeł: 32,7 m²
Masa własna: 2.615 kg
Maksymalna masa startowa: 4173 kilogram
Kogeneracja: 2 × Pratt & Whitney R-985 Wasp Junior SB silniki promieniowe, 450 KM każda
Śmigła: Dwa ostrzem Hamilton Standardowy regulowanym skoku lub stałej prędkości śmigła, 1 na silniku
Średnica śmigła: 2,6 do 2,75 m
Prędkość maksymalna: 362 km / h na wysokości 1500 m
Zasięg: 1300 km
Pułap: 6980 m
Prędkość wznoszenia: 427 m / min
wikipedia.org