Iljuszyn Ił-96

Iljuszyn Ił-96-300

Iljuszyn Ił-96 - Doświadczenia uzyskane przy budowie samolotu pasażerskiego Iljuszyn Ił-86 zostały wykorzystane przy projektowaniu jeszcze nowocześniejszego samolotu Iljuszyn Ił-96. Jego głównym konstruktorem był G. Nowożyłow. Przy konstruowaniu tego przeznaczonego do lotów na długich trasach samolotu szczególną uwagę zwrócono na aerodynamikę oraz bezpieczeństwo i ekonomikę lotu. Zakładano, że Ił-96 zastąpi Iły-62 oraz Iły-86 na trasach liczących powyżej 10 tys. kilometrów.

Prace nad projektem rozpoczęto już  w 1978r. Początkowo zakładano wyposażenie samolotu w statecznik w kształcie litery T, podobny do zastosowanego w Ile-62, wkrótce z tego pomysłu jednak zrezygnowano. Ił-96 pierwszy swój lot odbył 28 IX 1988r. Szybko rozpoczęto trwającą produkcję. Pierwsza wersja seryjna otrzymała oznaczenie Ił-96-300, zbudowano zaledwie 15 egzemplarzy, z których większość trafiła do Aerofłotu. Loty regularne zainaugurowano w 1993r. Pod koniec lat 80 stery i stateczniki były wytwarzane w Polsce przez zakłady WSK PZL Mielec, WSK PZL Świdnik oraz WSK PZL Kalisz.

Po przemianach ustrojowych i rozpadzie ZSRR opracowano nieco powiększoną wersję oznaczoną Ił-96M. Otrzymała ona kabinę pasażerską zdolną w zależności od odmiany pomieścić od 335 do 435 pasażerów. Wyposażona została w nowoczesną zachodnią awionikę oraz amerykańskie silniki Pratt & Whittney PW2237. Wersja ta jest budowana do dziś. Powstała również odmiana transportowa Iła-96M, oznaczona Ił-96T, zdolna do przewozu 58 000 kg ładunku.

Konstrukcja: całkowicie metalowy czterosilnikowy dolnopłat wolnonośny. Pokład pasażerski mieści 300 osób w wersji Ił-96-300. W wersji Ił-96M - od 335 do 435 osób.  Podwozie trójzespołowe, chowane hydraulicznie. Napęd stanowią 4 silniki turboodrzutowe D-90AN o ciągu 157 kN (16 000 kG) każdy (Ił-96-300) lub  4 silniki turboodrzutowe Pratt & Whittney PW2237 o ciągu 170.69kN (17400 kG) każdy.

Dane techniczne (Ił-96-300):

Opracował: Paweł Szczepaniec