Ła-5
Ławoczkin Ła-5 - Próby techniczne prototypu myśliwca Ła-5 (wywodzącego
się ze zbudowanego we współpracy z Władimirem Gorbunowem myśliwcem ŁaG-5)
ukończono z powodzeniem
w maju 1942 r. Produkcję rozpoczęto w lipcu, a do końca roku zbudowano
co najmniej 1182 egz. (łącznie - 10 599 egz.). Na dużą skalę Ła-5 użyto
po raz pierwszy w czasie bitwy stalingradzkiej w listopadzie 1942 r.
W marcu 1943 r. rozpoczęto produkcję wariantu Ła-5FN,
wyposażonego w silnik gwiazdowy ASz-82FN o mocy 1362 kW {1850 KM) z
dodatkowym wtryskiem paliwa, co na wysokości 5000 m pozwalało osiągać
prędkość maksymalną 647 km/h. Samolot był uzbrojony w dwa umieszczone w
przedniej części kadłuba działka kal. 20 nim i mógł zabierać bomby
przeciwpancerne PTAB, dwie bomby po 150 kg albo cztery umieszczone pod
skrzydłami rakiety niekierowane kal. 82 mm. W 1943 r. Ła-5 coraz
częściej używano do atakowania celów naziemnych, powierzając mu także
rolę myśliwca, ponieważ w walce z niemieckimi myśliwcami
Focke-Wulf FW 190 i Messerschmitt Bf 109 miał przewagę
zarówno na niskich, jak i na średnich wysokościach. Rolę myśliwca i
samolotu szturmowego odgrywał w bitwie pod Kurskiem, gdzie niszczył
niemieckie czołgi pociskami rakietowymi i bombami, a potem wspinał się
wyżej i osłaniał samoloty szturmowe Ił-2, którym zwykle towarzyszył.
Zgodnie
z radziecką praktyką, niedługo po wprowadzeniu do służby
jednomiejscowego myśliwca zaczęto produkować dwumiejscowy samolot
szkolno-treningowy
Ła-5UTI. Później w Ła-5 działka kal. 20 rnm zastąpiono działkami kal. 23
mm, ale wiosną 1944 r. pojawiła się na froncie wschodnim nowa wersja: Ła-7. Jej uzbrojenie stanowiły trzy działka kal.
20 mm (samoloty budowane w Moskwie miały tylko dwa). Samolot Ła-7
miał szereg usprawnień, takich jak skrzydła o nowej konstrukcji, nowa kabina oraz ruchome wloty powietrza do chłodnicy oleju.
Poprawiona aerodynamika i jakość wykonania pozwalała mu osiągać prędkość 680 km/h.
Produkcja Ła-5FN była kontynuowana i obydwa typy walczyły obok siebie.
Ła-5 był podstawowym sprzętem myśliwskim jednostek czechosłowackich walczących
na froncie wschodnim.
Konstrukcja: mieszana (podłużnice metalowe, pokrycie
drewniane), jednomiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat wolnonośny. Podwozie
chowane w locie. Napęd stanowił silnik gwiazdowy M-82 o mocy 1194 kW (1600 KM)
w pierwszej wersji seryjnej, w wersji Ła-5FN został on zamieniony na silnik gwiazdowy ASz-82FN
o mocy 1362 kW {1850 KM).
Uzbrojenie:
dwa działka SzWAK kal. 20 mm oraz możliwość zabrania czterech rakiet kal. 82 mm (RS-82) lub bomb o masie do 150 kg
Dane techniczne (Ła-5FN):
Rozpiętość
|
9,8 m
|
Długość
|
8,67 m
|
Wysokość
|
2,54 m
|
Powierzchnia nośna
|
17,59 m2
|
Masa własna
|
2605 kg
|
Masa całkowita
|
3360
|
Prędkość maksymalna
|
647 km/h
|
Pułap
|
11 000 m
|
Zasięg
|
775 km
|
Opracował: Paweł Szczepaniec
