Mikojan-Gurewicz DIS (MiG-5)
Mikojan-Gurewicz DIS (MiG-5) – był dwusilnikowym myśliwcem o drewnianej konstrukcji wolnonośnego średniopłata z 1941 r. Miał służyć jako myśliwiec towarzyszący dalekiego zasięgu i bombowiec torpedowy oraz samolot rozpoznawczy. Zbudowano zaledwie dwa jego prototypy, choć w planach były również wersje zwiadowcze i bombowe. Był wydłużoną, dwuogonową maszyną o mieszanej konstrukcji.
Pierwszy jego prototyp o oznaczeniu T, napędzany był silnikami Mikulin AM-37. Samolot pozytywnie przeszedł testy w locie. Druga maszyna, IT, miała silniki Szwiecow M-82F i została ukończona w październiku następnego roku. Nie ukończyła jednak lotów testowych przed anulowaniem projektu. Projekty pomimo, że udane, uznano za zbyt podobne do tych jakie osiągał produkowany już wówczas Pe-2. Oznaczenie MiG-5 w rezultacie nigdy nie zostało użyte. Błędnie natomiast stosowane było w stosunku do MiGa I-211, opartego na projekcie MiGa-3.
Dane techniczne:
Rozpiętość: 15,10 m
Długość: 11,50 m
Wysokość 3,40 m
Powierzchnia nośna 38,9 m²
Masa
Własna 5,446 kg
Startowa 7 605 kg
maksymalna: 8 000 kg
Osiągi
Prędkość maks. 610 km/h
Prędkość wznoszenia 15,2 m/s
Napęd: dwa silniki V12 Mikulin AM-37, każdy o mocy 1250 kW (1750 KM)
Maks. Masa startowa: 6080 kg
Maks. Prędkość: 610 km/h
Zasięg: 2280 km
Pułap: 10 900 m
Załoga: 1
Uzbrojenie: 1 dz. Lot. Kal. 23 mm, 2 km kal. 12,7 mm, 4 km kal.7,62 mm
JW na podst. "1000 samolotów" tłum. A.Krupa