Mitsubishi F1M
Mitsubishi F1M (oznaczenie amerykańskie – Pete) – japoński wodnosamolotobserwacyjny z okresu II wojny światowej.
W 1934 r. dowództwo lotnictwa japońskiej marynarki wojennej ogłosiło wymagania dla wodnosamolotu obserwacyjnego małego zasięgu, który miał zastąpić wodnosamolotNakajima E8N1. Na podstawie tych wymagań projekty opracowały wytwórnie: Aichi,Kawanishi i Mitsubishi. Najlepszym okazał się projekt firmy Mitsubishi mający oznaczenie fabryczne K-17 opracowany przez inż. Joji Hattori.
W czerwcu 1936 r. oblatano prototyp samolotu, który otrzymał oznaczenie F1M1, w samolocie tym użyto silnika Nakajima Hikari-1. Próby samolotu prowadzone w Nagojawykazały szereg usterek. Samolot był niestateczny oraz łatwo wpadał w korkociąg. W związku z tym dokonano w samolocie zmian, zainstalowano mocniejszy silnik Mitsubishi Zuisei 13. Tak poprawiony samolot otrzymał oznaczenie F1M2 i został w 1940 r. wprowadzony do produkcji seryjnej.
Wodnosamoloty F1M2 były początkowo produkowane w wytwórni Mitsubishi Jukogyo K. K, gdzie zbudowano 528 samolotów, a następnie w wytwórni Dai-Nijuichi Kaigun Kokushow Sasebo, gdzie zbudowano 590 samolotów. Produkcję zakończono w 1944 roku i łącznie zbudowano 1118 samolotów.
Konstrukcja:
Wodnosamolot Mitsubishi F1M2 był dwupłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kabina pilota odkryta, a kabina strzelca-obserwatora częściowo zakryta.
Napęd samolotu stanowił silnik gwiazdowy, 14-cylindrowy, chłodzony powietrzem.
Uzbrojenie samolotu stanowiły 3 karabiny maszynowe: dwa stałe i jeden ruchomy. Samolot też mógł przenosić 2 bomby lotnicze o masie 60 kg każda lub (w wersji eksperymentalnej) jedną o masie 250 kg.
Dane techniczne (F1M):
Rozpiętość | 11,00 m |
Długość | 9,50 m |
Wysokość | 4,00 m |
Powierzchnia nośna | 29,50 m² |
Masa własna | 1 960 kg |
Masa startowa | 2 550 kg (normalna) 2 850 kg (maksymalna) |
Prędkość maks. | 370 km/h |
Pułap | 9 440 m |
Źrodło: Wikipedia