Bristol Blenheim Mk I

Bristol Blenheim - Samolot ten został zbudowany w znanej angielskiej wytwórni lotniczej Bristol Aeroplane Company Ltd. Jego pierwowzorem był zaprojektowany w lipcu 1933 r. przez inż. Franka Barnwella lekki samolot pasażerski o symbolu Typ 135 z dwuosobową załogą, zabierający 6 pasażerów, napędzany przez 2 silniki gwiazdowe, oblatany 3 marca 1934 r. W tym czasie dowództwo RAF poszukiwało szybkiego i lekkiego samolotu bombowego o nowoczesnej konstrukcji. Angielskie minister­stwo lotnictwa po zapoznaniu się z dobrymi wynikami prób prototypu Typ 135 poleciło firmie Bristol wykonanie odmiany bombowej tego samolotu. W sfinansowaniu tego przedsięwzięcia pomógł magnat przemysłowy lord Rothetmere. Inż. Barnwell po stosunkowo niewielkiej przeróbce prototypu wykonał prototyp samolotu bombowego oznaczony jako Typ 141. Prototyp ten odbył swój pierwszy lot 13 kwietnia 1935 r. w Filton. W locie poziomym osiągał prędkość ok. 400 km/h i spełniał zalecone warunki lekkiego samolotu bombowego o średnim zasięgu. Po zaakceptowaniu go przez dowództwo RAF został skierowany pod nazwą Blenheim Mk I do produkcji seryjnej. We wrześniu 1935 r. w wytwórni Bristol zamówiono od razu 150 samolotów tego typu. Pierwszy egzemplarz seryjny oblatano 25 czerwca 1936r., ale produkcja seryjna ruszyła na dobre dopiero w styczniu 1937r.

Wersje i odmiany:

  • Mk IF – ciężki nocny myśliwiec z 1938r. 2 osoby załogi. Powstał z przezbrojenia 200 bombowców Blenheim  Mk I, którym zmieniono przednią część i zainstalowano pod kadłubem 4 k.m. 7,7 mm, do 1940 samoloty te wchodziły w skład wyposażenia 14 dywizjonów myśliwskich.

  • Mk II - prototyp samolotu bombowego z 1938r. o zwiększonym zasięgu, z dodatkowymi zbiornikami paliwa.

  • Mk IV - samolot bombowy z 1938r., zmodyfikowana wersja Blenheim Mk I; zmiany konstrukcyjne dotyczą części dziobowej, zabudowano dodatkowe zbiorniki paliwa, opancerzono kabiny załogi. Zmieniono silniki na 9-cylindrowe gwiazdowe Bristol Mercury XV o mocy 677 kW (920 KM) każdy. 

  • Mk IVF - seria samolotów bombowych z 1940r., przezbrojonych, przystosowanych do zadań nocnych myśliwców i do atakowania jednostek pływających.

  • Mk V- samolot bombowy z 1942r., używany również do treningu operacyjnego. Pod oznaczeniem Bisley Mk V używany na Bliskim i Dalekim Wschodzie. Silniki gwiazdowe Bristol Mercury XXX o mocy 611 kW (830 KM) każdy.

Łącznie wyprodukowano 4544 Blenheimy wszystkich wersji i odmian w tym 1802 bombowce Mk I.

 

Jako pierwszy otrzymał je w marcu 1931 angielski 144 dywizjon. Potem sukcesywnie zaczęły napływać do innych dywizjonów RAF stacjonujących m. in. w Indiach i Iraku. Na początku II wojny światowej lotnictwo RAF dysponowało 30 dywizjonami uzbrojonymi w Blenheimy Mk I. Wykonywały one loty bojowe i rozpoznawcze. W 1940r. podczas walk nad Francją angielskie dywizjony poniosły znaczne straty, np. podczas ataku na mosty na Mozie 14 V 1940r. z 71 wysłanych samolotów powróciło tylko 31, a w czasie ataku na niemieckie kolumny pomiędzy Namur a Gembloux w Belgii 17 V 1940r. zostało zestrzelonych 11 z 12 Blenheimów Mk IV. Od 1941 r. były zastępowane przez bombowce o nowszej konstrukcji i stopniowo wycofywane do służby pomocniczej oraz szkoleń. Najdłużej — do końca 1942 r. — pozostawały w składzie dywizjonów w Afryce Płn. oraz Bliskim, Środkowym i Dalekim Wschodzie. Nieliczni polscy piloci latali na nich tylko w dywizjonach angielskich.

Konstrukcja: Samolot Bristol Blenheim Mk I był trzymiejscowym, lekkim samolotem bombowym, średniopłatem o konstrukcji metalowej. Kadłub półskorupowy, pokryty blachą aluminiową, mieścił 3-osobową załogę. Z przodu w bogato oszklonej kabinie mieściło się stanowisko nawigatora będącego jednocześnie bombardierem. Za nim usytuowano w górnej części kabinę pilota, który oprócz sterowania samolotem obsługiwał stały k.m. Colt-Browning umieszczony w skrzydle. W środkowej części kadłuba umieszczono oszkloną ruchomą wieżyczkę strzelecką. Usterzenie pojedyncze klasyczne. Płat przytwierdzony do kadłuba był trójdzielny, dwudźwigarowy, o obrysie trapezowym. W płacie po obu stronach kadłuba umocowano dwie gondole silnikowe, do których były wciągane w locie golenie podwozia głównego. Napęd stanowiły 2 silniki gwiazdowe 9-cylindrowe Bristol Merkury VIII a mocy 618 kW (840 KM) każdy. Śmigła trójłopatowe metalowe.

 

Uzbrojenie: 2 k.m. kal. 7.69 mm. rozmieszczone jw. 454 kg bomb w komarze bombowej w kadłubie.

Dane techniczne:

Rozpiętość

17,17 m

Długość

12,12 m

Wysokość

2,99 m

Powierzchnia nośna

43,55 m2

Masa własna

3668 kg

Masa całkowita

5670 kg

Prędkość maksymalna

428 km/h

Pułap

8315 m

Zasięg

1810 km
                                                                                                                                 Opracował: Paweł Szczepaniec

Aktualności lotnicze