PZL TS-8 Bies
PZL TS-8 Bies - na zamówienie lotnictwa wojskowego inż. T Sołtyk zaprojektował w Instytucie Lotnictwa samolot szkolny oznaczony TS-8 "Bies". Pierwszy z 3 prototypów został oblatany 23 VII 1955 przez inż. Andrzeja Abłamowicza. TS-8 okazał się łatwy w pilotażu i miał dobre osiągi, zapadła zatem decyzja o skierowaniu go do produkcji seryjnej. W 1956 i 1957r. pobito na nim kilka rekordów międzynarodowych. W 1957r. zaprezentowano go na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu. W tym samym roku zbudowano w WSK-Okęcie serię informacyjną 10 samolotów, oznaczanych czasem TS-8 BI. W latach 1958-60 dalszych 229 "Biesów", w wersjach TS-8 BII i TS-8 BIII różniących się od pierwszej serii brakiem uzbrojenia i wyposażeniem, powstało w WSK-Mielec. TS-8 był pierwszym po wojnie polskim samolotem metalowym wyposażonym w polski silnik zbudowanym w dużej serii. "Biesy" służyły do szkolenia pilotów wojskowych do lat 1964-67, kiedy to zostały zastąpione przez odrzutowce TS-11 "Iskra". TS-8 zostały wówczas przekazane do aeroklubów, gdzie przetrwały do 1978r. Liczne "Biesy" znajdują się w polskich muzeach lotniczych.
Dane techniczne (TS-8 BII):
Rozpiętość |
10,5 m |
Długość |
8,55 m |
Wysokość |
3 m |
Powierzchnia nośna |
19,1 m2 |
Masa własna |
1245 kg |
Masa całkowita |
1559 kg |
Prędkość maksymalna |
310 km/h |
Pułap |
6000 m |
Zasięg |
725 km |
Opracował: Paweł Szczepaniec