PWS 16 – to polski samolot szkolno-treningowy z okresu międzywojennego. Został skonstruowany przez inż. Augustyna Bobka-Zdaniewskiego jako ulepszona wersja samolotu PWS-14. Doświadczenia z PWS-14 pozwoliły sprecyzować wojsku wymagania w nowym samolocie. Część z nich została przystosowana do lotów odwróconych. Prototyp PWS-16 został oblatany w grudniu 1933 roku. Kiedy Kierownictwo Zaopatrzenia Aeronautyki zamówiło w 1933 r. PWS kolejną partię 20 samolotów przejściowych, stanowiących rozwój PWS-14. Inż. Augustyn Zdaniewski będący wówczas szefem Biura Fabrykacji zajmującej się przygotowaniem i organizacją produkcji, pracował przy projektach z własnej inicjatywy w wolnym czasie, w domu.
Cechami pozwalającymi odróżnić go od PWS-14 były podwójne zastrzały pod statecznikiem poziomym; podwozie z osią dzieloną (jak w prototypie PWS-14 nr 57.3), kolektor spalin z rurą wydechową wprowadzoną z lewej strony kadłuba. Zamontowano też we wszystkich egzemplarzach dodatkowe zbiorniki do lotu odwróconego, zastosowano łoże silnikowe wydłużone o 15 cm, zwiększono powierzchnię i zmieniono obrys usterzenia poziomego, wprowadzono wiatrochron jedno szybowy, zastosowano większe skrzydełka kompensacyjne na lotkach, dodano uchwyt pod baldachimem ułatwiający wysiadanie z kabiny itd.
Rozpiętość | 9,0 m |
Długość | 6,9 m |
Wysokość | 2,7 m |
Masa własna | 808 kg |
Masa całkowita | 1136kg |
Prędkość maksymalna | 190 km/h |
Pułap | 4500 m |
Zasięg | 660 km |