RWD-25
RWD-25 - na początku 1939r., wobec dramatycznej sytuacji polskiego lotnictwa myśliwskiego, wyposażonego w coraz bardziej przestarzałe samoloty PZL P.11 oraz wobec problemów technicznych związanych z myśliwcem PZL.50 "Jastrząb", złożono w Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych zamówienie na projekt lekkiego myśliwca przechwytującego, oznaczonego RWD-25. Prace nad samolotem rozpoczęto latem 1939r. pod kierunkiem inż. Jerzego Drzewieckiego. Początkowo planowano zamontować stałe podwozie, w przyszłości zakładano zastąpienie go podwoziem chowanym w locie. Zakładano, że pierwszy prototyp zostanie oblatany w połowie 1940r. Do września 1939r. udało się zbudować jedynie drewniany model przewidziany do badań w tunelu aerodynamicznym.
Konstrukcja: mieszana. Kadłub spawany z rur stalowych, kryty do połowy sklejką, dalej płótnem. Płat drewniany kryty sklejką oklejoną płótnem. Jednosilnikowy, jednomiejscowy dolnopłat wolnonośny. Podwozie stałe, w samolotach seryjnych planowano zastosować podwozie chowane w locie. Do napędu przewidywano 14-cylindrowy silnik gwiazdowy w układzie podwójnej gwiazdy, chłodzony powietrzem, Gnôme-Rhône 14M-7 "Mars" mocy 485 kW (660 KM).
Uzbrojenie: 4 k.m. wz. 36 kal. 7,9 mm.
Dane techniczne:
Rozpiętość |
10,5 m |
Długość |
7,0 m |
Wysokość |
2,30 m |
Powierzchnia nośna |
14,0 m2 |
Masa całkowita |
1800 kg |
Prędkość maksymalna |
460 km/h |
Pułap |
8000 m |