Lublin R-XVIII

Lublin R-XVIII

Lublin R-XVIII - 26 V 1926r. utworzono II Dywizjon Niszczycielski 1 Pułku Lotniczego, mający w założeniu stanowić zaczątek polskiego lotnictwa bombowego. Dla potrzeb tej jednostki zakupiono we Francji. samoloty Farman F.68 Goliath. Zakup nie był zbyt udany. Konstrukcja bombowca pochodziła z 1918r., były one powolnie i niezdolne do lotu na jednym silniku. Badania przeprowadzone w ITL zdyskwalifikowały "Goliathy" jako samoloty bombowe. Zdecydowano o zamówieniu potrzebnego sprzętu w polskich wytwórniach lotniczych.

Zakłady Mechaniczne "Plage i Laśkiewicz" przedstawiły opracowany w 1929r. pod kierunkiem inż. J. Rudlickiego projekt bombowca w układzie trzysilnikowego dwupłata, oznaczony Lublin R-XVIII, będący rozwinięciem konstrukcji samolotu Lublin R-VII "Odwet". Samolot miał przenosić 1500 kg bomb i konkurować z samolotami PWS-22 i PWS-23 projektowanymi równocześnie w Podlaskiej Wytwórni Samolotów. Zbudowanie prototypu i rozpoczęcie produkcji seryjnej zajęłoby kilka lat, w związku z czym polskie wojsko otrzymałoby sprzęt już przestarzały (żadnego z przedstawionych projektów nie można było uznać za nowoczesny). Departament Aeronautyki MSWojsk. zdecydował o zakupie licencji na holenderski samolot Fokker F-VII B/3m, którego produkcję powierzono w październiku 1928r. Zakładom Mechanicznym "Plage i Laśkiewicz".

Dwa lata później konstruktor powrócił do projektu, czego wynikiem było powstanie w 1932r. lżejszej dwusilnikowej wersji, zdolnej do przenoszenia 1000 kg bomb. Lublin R-XVIII miał być wówczas alternatywą dla produkowanych na licencji holenderskiej Fokkerów F-VII B/3m. Oferta nie została przyjęta  przez Departament Aeronautyki i projekt Lublina R-XVIII pozostał jedynie na papierze.

Konstrukcja: mieszana, dwusilnikowy (początkowo trzysilnikowy) dwupłat napędzany dwoma silnikami gwiazdowymi o mocy około 485 kW każdy. Cechą charakterystyczną miało być usterzenie motylkowe Rudlickiego. Rozważano zastosowanie podwozia chowanego do gondoli silnikowych. Załoga 6 osób.

Uzbrojenie: 9 ruchomych k.m. rozmieszczone po 2 w obrotnicach na przodzie i tyle kadłuba oraz gondolach silnikowych oraz 1 strzelający pod spód kadłuba. Samolot miał przenosić 1000 kg bomb (początkowo 1500 kg).

Dane techniczne: